Afscheid

Een bijzondere opleveringscontrole.

Het was een mooie lentedag. Ik moest naar een wat oudere woning voor de opleverings-controle. Er had een dame op leeftijd gewoond, en de woning werd nu overgedragen aan een jong stel.

Terwijl we door de ruime tuin liepen,  gebaarde de koper met grote armbewegingen wat hij allemaal wel niet aan de woning ging verbouwen. De verkoopster had de woning de laatste decennia redelijk laten onderhouden, maar  uiteraard geen keuken of sanitair meer vervangen.

Maar bij het vernieuwen van keuken en badkamer zou het bij deze kopers niet blijven. Nee, ze gingen het meteen groots aanpakken. Nadat de koper was uitverteld was in gedachten een hele verbouwing met uitbouw en al aan ons voorbij getrokken.  De verkoopster zag wat bleek om de neus. En tot overmaat van ramp, wist de koper nog even fijntjes te melden dat feitelijk alleen de voor- en zijgevels zouden blijven staan.

Familiewoning.

De verkoopster (bouwjaar 1928) had vanaf ca. haar zesde haar hele verdere leven in de woning gewoond. Zij was er dus niet geboren maar wel getogen. Haar ouders hadden de woning oorspronkelijk gehuurd van een overbuurman. En toen ze vervolgens zelf trouwde was er woningnood in Nederland. Het was dan ook niet vreemd in die tijd dat haar man ook bij haar en haar familie introk.

Eigenlijk zijn haar ouders er altijd blijven wonen, en heeft zij haar ouders uiteindelijk de laatste jaren weer verzorgd. Ondertussen ging ook haar eigen leven door, en kreeg ze zelf kinderen die ook weer in dit huis opgroeiden.

De overbuurman.

Het was een opmerkelijk moment toen ze de kans kregen om de woning van de eigenaar (van de overkant) te kopen. Ze kenden elkaar natuurlijk al jaren, en als man alleen was hem de zorgzaamheid van zijn overbuurvrouw niet ontgaan. Hij stelde voor dat ze de woning van hem konden kopen tegen een schappelijke prijs, als hij later bij hen in mocht komen wonen als zijn gezondheid hem in de steek zou gaan laten. En hoewel niet meer te achterhalen valt of hij dit wel of niet serieus bedoeld had, gebeurde het uiteindelijk wel zo. En zo kwam het dat mevrouw ook nog jaren voor haar oude huisbaas gezorgd heeft.

Nadat de kopers weg waren bleef ik nog even met mevrouw en één van haar dochters achter. Ze vertelde me dat ze bij de laatste verbouwing (30 jaar geleden) een brief in het plafond had laten inbouwen. Een tijdsdocument voor toekomstige  bewoners / verbouwers waarin beschreven stond wie er op dat moment gewoond hadden, en hoe het leven hen er verging.

Deze woorden overpeinzend ging de makelaar weer naar buiten en liet  moeder en dochter in de woning achter voor een laatste afscheid. Het was nog steeds mooi weer buiten, maar ik denk dat ze het binnen niet droog hebben gehouden.

- + - + -